En son Ocak ayinda gormustu Tugra anneannesi ve dedesini. O zamandan beri internetten kamera ile gorusuyorduk. Teknolojinin ne kadar harika birsey oldugunu insan gurbetteyken daha iyi anliyor. Eskiden birakin internetin telefonun bile olmadigi zamanlarda insanlar ne yapiyordu cok merak ediyorum. Kamera ile gorustugumuz icin Tugra hic yadirgamadi anneannesi ve dedesini. Hemen sarildi, sevgi gosterisinde bulundu, sanki hic ayrilmamis gibi oldular bir anda.
Annemler (annem ve Serdar'in annesi) hep torun baska oluyor diyorlardi. Baska oldugunu dun de bizzat gormus olduk. Zira bizim yuzumuze bakmadilar uzun sure, Tugra'yi mincirdilar, doya doya optuler. Sonra gel seni de bir opeyim dediler :)))
Sonra ganimetler cikti meydana. Gumruk memuru eskaza annemlerin valizlerini acsaydi baya bir sasirirdi herhalde. Simitler, helvalar, zeytinler, aycorekleri, Beypazari kurulari, kuru kayisilar, onceden sarilmis ama pisirilmemis sarmalar daha neler neler...
Sonra sabah ilk is Tugra anneannesi ve dedesine Ithaca'yi gezdirmeye cikti. Once kaydiraklarindan basladi, birinden sikildi oburune gitti. Cunku onun icin gezmek parka gitmek demek. Evden adda gidiyoruz diye cikip parka dogru yonelmezsek asiliyor kolumuza, 'bura gidelim bura gidelim' diye. Zor bindiriyoruz cogu zaman arabaya.
Velhasili, Ankara'dan anneanne dede geldi, evde bir bayram havasi...
